யுத்தம்
சுவரில் சாத்தியிருக்கும்
கறல் பிடித்த தகரத்தின் முனையிற்பட்டு
சூரியன் ரத்தம் சிந்துகிறது.
அவ்விடமெல்லாம் செந்நிறமாய்ப் பரவியிருக்க,
நனைந்த ஒரு றாத்தல் பாணைக்
கவ்விக் கொண்டு வரும்
வாலில்லா நாய்க்கு ஒரு தாய் கல்லால் எறிகிறார் .
நாய் விட்டுச் சென்ற பாணை எடுத்து
அந்தத் தாய் தன் பிள்ளைக்குக் கொடுக்கிறார்.
"யுத்தம் முடிந்து விட்டது"
என்று தேநீர்க் கடையின் வானொலி சொல்கிறது.
எனது கவிதை எங்கேயுந் தொடங்காது
அங்கேயே முடிந்து விடுகிறது.
ப்ரீடா காளினி
Related Posts:
You must be logged in to post a comment Login